προδιαπνέω

ΜΑ

1. δροσίζω ή ανακουφίζω προηγουμένως με πνοή

2. μτφ. εμπνέω, παρακινώ προηγουμένως («προδιαπνέει θεία Σύλληψις, εὐωδιάζουσα χάριτι τοὺς προεορτάζοντας ταύτην», Μηναί.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + διαπνέω «πνέω, αναπνέω, φυσώ»].